“Jij moet veranderen, niet wij”, is één van de paradoxale boodschappen die ik in mijn werk als interim-bestuurder tegenkom. Maar ben ik niet onder meer gecontracteerd om veranderingen binnen de organisatiestructuur te weeg te brengen? Soms wordt het werk je onmogelijk gemaakt. Dat kan resulteren in het voortijdig, en ongepland, beëindigen van jouw interim-opdracht.
Je ziet het vaak in de kranten staan: interim-bestuurders die hun opdracht eerder beëindigen dan gepland. In de voetbalwereld, de zorg, overheid, onderwijs, ga zo maar door. Vaak genoeg haalt het de krant niet en verdwijnt de interim-bestuurder via de achterdeur. Vanuit mijn werk als bestuurder heb ik weleens het contract met een interim manager per direct opgezegd. En ik heb zelf ervaren hoe het is om aan de andere kant van de tafel te zitten. Ook mijn opdracht is weleens voortijdig beëindigd.
Het verdriet van de interimmer
Na zo’n vroegtijdig vertrek -een zeer teleurstellende ervaring- heb ik mijn bevindingen aan het papier toevertrouwd en dit laten lezen aan een tiental professionele tegenlezers. Vakgenoten, interim- en trainingsbureaus en wetenschappers. Mijn ervaringen heb ik onderzocht vanuit verschillende invalshoeken. Veranderingen in de samenleving, visies op organiseren en leiderschap, de positie en rol van de interim-bestuurder en zijn systeem. Maar ik heb eveneens gekeken naar het belang van een goede contractering en inhoudelijke interim-kwesties, zoals het omgaan met dilemma’s en paradoxen. Paradoxen zoals beschreven in de eerste alinea van het artikel wat je nu leest.
Eerlijk gezegd was ik het vertrouwen in de wereld om mij heen kwijtgeraakt. Dat had een enorme impact op mij. Zowel de verbinding tussen de wereld en mij, als de verbinding met mijzelf, was verstoord geraakt. Wanneer dat gebeurt in een omgeving van structurele professionele eenzaamheid (‘Het verdriet van de interimmer’, zoals Leo Witvliet het noemt) heeft dat een enorme impact op je totale functioneren. Ik was daardoor niet langer in staat om datgene te doen waar ik om bekend sta: verbindend zijn.
Haal tegenslag uit de taboesfeer
Maar tijdens mijn onderzoek hoorde ik een ander geluid: “Je boort hier een taboe aan, terwijl het vaak gebeurt. Vaker dan formeel bekend.” Schijnbaar raakte ik een belangrijk punt waar anderen wat van kunnen leren. Kennelijk ben ik niet de enige. Wat gebeurt er, wanneer een interim-bestuurder verzeild raakt in een dergelijke situatie? Welke betekenis kunnen wij als professionele interim-bestuurders geven aan struikelpartijen? Wat gaat er vooraf aan een vertrek en in welke context? En wat betekent het voor de organisatie en het omliggende systeem als geheel? Wat is de betekenis voor het bureau en het interim-bestuur in het algemeen? En zijn er bij voortijdig vertrek verschillen tussen bestuurders en interim-bestuurders?
Om deze vragen – en misschien nog meer- samen te onderzoeken organiseer ik samen met K+V een bijeenkomst voor interim-bestuurders. In een rustige setting, waarin ook de eigen casuïstiek kan worden ingebracht.
Wil jij meedoen aan onze bijeenkomst? Wil jij je ervaringen delen en leren van de ander? Dan nodig ik je graag uit. Intervisie coach Hugo Meijs zal met ons de belevingen verkennen. Deze themabijeenkomst zal op 23 maart plaatsvinden op het kantoor van K+V in Veenendaal. Geef je op en doe mee! De plaatsen zijn beperkt dus reageer snel door je op de volgende pagina in te schrijven:
Wij ontmoeten je graag!
Waar: Vendelier 6, Veenendaal
Wanneer: 23 maart 2020
Tijd: 16:00 uur – 20:00 uur
Kosten: €50,-
Mieke van den Broek-Hanskamp is interim-bestuurder en brengt ruim dertig jaar aan leidinggevende ervaring mee. Zij zet zich in voor excellent bestuur van organisaties op sociaal-maatschappelijk terrein zoals onderwijs, overheid, zorg&welzijn, kunst&cultuur en zakelijke dienstverlening.
