“Wanneer heb je voor het laatst ruzie gehad?” Susanne Hannen is enigszins verbaasd bij het horen van de openingsvraag van haar sollicitatiegesprek. Deze vraag heeft ze niet zien aankomen. Maar al vrij snel merkt ze dat het gesprek geen standaardbespreking van het cv is, want zeg nou zelf, de ideale kandidaat heeft niet altijd het ideale cv. Het is een eerste kennismaking om iemands persoonlijkheid en karakter beter te leren kennen. Het is het begin van de Speed, Slow, Show-procedure waaruit Susanne een jaar geleden wordt geselecteerd als Directeur KKC van ZIEZO!
Samen met Susanne kijken we terug op het proces en op haar eerste periode als Directeur bij het Maastrichtse kindcentrum ZIEZO!
Een persoonlijke benadering en een enthousiaste conciërge
Voor Susanne is gevoel een belangrijke factor om überhaupt te solliciteren op deze functie. De vacature bij ZIEZO! heeft ze meermaals voorbij zien komen. Toch denkt ze op de eerste plaats niet aan zichzelf als kandidaat. Het is de persoonlijke benadering van Tamara Wijnja (Partner Onderwijs bij K+V) via LinkedIn die haar aan het denken zet.
In de benadering legt Tamara de uitdagingen van de opdracht uit. ZIEZO! is op dat moment een kindcentrum in wording. Het is namelijk een product van een fusietraject van twee Maastrichtse basisscholen (de Perroen en De Kring) en een samenwerking met MIK kinderopvang. Zelfs de locatie van ZIEZO! is op dat moment nog in aanbouw. Voor Susanne voelt dit als een ideaal moment om in te stappen: “Alle onderwijskundige ervaring van de afgelopen 26 jaar vielen samen met mijn ambities.”
Om alvast een beeld te krijgen van de mogelijke werkomgeving en potentiële collega’s, stuurt Tamara een korte sfeerimpressie mee die voor de gelegenheid is opgenomen:
Bij het zien van de video raakt Susanne getriggerd. “Ik ben erg visueel ingesteld. Het filmpje bracht de mensen waarmee je gaat samenwerken goed in beeld.” Met name het aanstekelijke enthousiasme van conciërge Patrick Geraerts haalt Susanne over de streep om te reageren. Zijn roep om goed leiderschap, spreekt Susanne aan. “Dat heb ik hem later ook gezegd. De match is er overigens nog steeds. We trekken veel samen op.”
Eerst ontmoeten en dan pas oordelen, de Speeddate
Met dat gevoel van enthousiasme in het achterhoofd wisselt Susanne tijdens de Speed-ronde van kamer naar kamer om kennis te maken met de sollicitatiecommissies. Daar ontmoet ze gemixte afvaardigingen van het College van Bestuur, leerkrachten van scholen de Perroen en de Kring, de MR, het personeelsmanagement en de adviseurs van K+V.
Voor Susanne wordt de middag afgetrapt met de vraag: “Wanneer heb je voor het laatst ruzie gehad?“ “Nu ben ik geen ruziemaker”, kijkt Susanne terug. ”Dus het is wel even nadenken wat je gaat vertellen. Maar ik weet snel hoe te reageren, dus dit type van vragen ligt mij wel goed.” Het is exemplarisch voor de toon van de vragen, dat ze die dag krijgt. Het geeft het gesprek, in haar optiek, een mooie wending. “Ik heb niet het gevoel dat ik word ‘bevraagd’ of ‘ondervraagd’. Het is geen ‘denk-gesprek’, waarin je beargumenteert wat voor type leider je bent. Het is meer een conversatie op basis van gevoel. Heel mensgericht.”
De tweede ronde, de Slow
Wanneer de volgende ronde aanbreekt, de Slow, is er meer gelegenheid om de diepte in te gaan. “Dan wordt er gekeken naar uitspraken, die ik in de vorige ronde heb gedaan en wordt de combinatie gezocht met het cv. De mens achter de professional is in beeld. Hoe functioneert zij in haar professionele rol en verantwoordelijkheid? Hoe kijkt ze naar bepaalde zaken. De professionele houding komt wat meer op de voorgrond.”
Democratie aan de sollicitatietafel, de Show
Als sluitstuk van de sollicitatieprocedure wordt Susanne gevraagd om een presentatie voor te bereiden voor de Show. Ze krijgt de keuze tussen drie varianten, een presentatie over een fusietraject, een onderwijskundige visie of over verandermanagement. “Ik heb gekozen voor de vierde variant”, zegt Susanne met een glimlach. “Namelijk een combinatie van de drie. Ik heb ervaring met fusietrajecten, onderwijsvisie en verandermanagement. In mijn presentatie kwam dat samen en zo kon ik onderscheidend zijn.”
De aanwezigheid van vertegenwoordigers van MIK kinderopvang, maakt het voor Susanne extra belangrijk om gedegen te werk te gaan. Het is het eerste moment, dat zij deelnemen aan het selectieproces. Volgens Susanne een gemiste kans. “Er wordt immers een Directeur geworven voor een integraal kindcentrum. De kindpartner is een belangrijk onderdeel in het geheel.”
Het doel van de presentatie van Susanne is, dat alle aanwezige groepen zich gezien en gehoord voelen. “De uitdaging is voor mij om iedereen mee te nemen in het proces, terwijl ik weet, dat niet iedereen op hetzelfde niveau betrokken is. De kunst is om gedoceerd, maar wel concreet te blijven. Waar ga je de diepte in en wat stip je slechts aan?”
Terugkijkend op het proces, merkt Susanne dat ze het per ronde spannender begon te vinden. “Iedere week hoor je of je een ronde verder bent of niet. Hoe verder ik kom in het proces, hoe meer zin ik krijg om aan de slag te gaan. Maar de potentiële teleurstelling om pas na de derde ronde te worden afgewezen was wel iets dat ik voor mijzelf incalculeerde. Ik maak zo’n stap niet zomaar. Voor mij is het heel duidelijk dat ik op zoek ben naar het vinden van de match.”
De eerste periode als Directeur bij ZIEZO!
Oktober 2020 is het zo ver, Susanne Hannen gaat aan de slag als Directeur KKC ZIEZO! Al vrij snel merkt Susanne, dat ze inderdaad de match gevonden heeft waar ze naar zocht. “Na mijn eerste honderd dagen heb ik collega’s, ouders en kinderen om feedback gevraagd. Ik ben oprecht trots op de feedback die ik krijg. Zichtbaarheid, mensen zien, aandacht hebben, communicatie, benaderbaar zijn. Dat zijn menselijke kenmerken die voor mij belangrijk zijn. Ik mag Susanne zijn en fijn dat ik als zodanig wordt gezien.”
Ze zitten dan net in het nieuwe gebouw, waarin ZIEZO! sinds januari 2021 gehuisvest is. Middenin een periode waarin alle scholen verplicht in Lock down zijn. Voor de kersverse directeur een kans om de neuzen van de teams van deze fusieschool dezelfde kant op te krijgen. “Als nieuwkomer heb ik nooit gesproken over de ‘bloedgroepen-cultuur’ en over de ene of andere locatie . Natuurlijk wordt er ook tegen mij gezegd: ‘maar op onze locatie, deden we het zo.’ De periode van Lock down benadrukte extra het belang om gezamenlijk te opereren en naar buiten te treden als collectief, onderwijs en opvang.”
“De dingen die wij intern in gezamenlijkheid bespreken, besluiten, vormgeven en communiceren zijn anders dan wat de teams voorheen gewend waren. En dan wordt er naar mij gekeken en dan hoor ik: “Sinds jij er bent…” Mensen praten met liefde terug over hun tijd vóór ZIEZO!, maar zijn ook blij dat wij nu als één geheel functioneren. En vinden het fijn dat we met elkaar de volgende stap kunnen zetten.”
Susanne heeft het gevoel, dat ze goed naar haar werkplek is begeleid door de adviseurs van K+V. “Het is de rol van K+V om heel nabij te zijn en om feedback te geven waar nodig. Ik ben mooi opgevangen en heb ook de ruimte en gelegenheid gekregen om de dingen te doen waartoe zij mij in staat achten.”
