Als partner bij K+V spreek ik jaarlijks meer dan 300 sollicitanten voor de vacatures die ik invul.
Heb je wel eens het spel gedaan waarbij je met een groep rond de tafel zat en jullie vingers elkaar raakten? Was het toen mogelijk de tafel omhoog te krijgen? Als dat lukte, kwam dat door de onderlinge verbinding (via de vingers) die ervoor zorgt dat een gezamenlijk energieveld boven de tafel ontstaat. Heb je dit nooit zelf beleefd, dan is het natuurlijk een vaag verhaal! Echter, heb je het wel meegemaakt dan heb je vast de energie gevoeld…
Anders gezegd: Heb je wel eens meegemaakt dat je ergens door werd geraakt, of dat je je sterk verbonden voelde met iets, of met iemand? Alsof een stekker het stopcontact heeft gevonden? Zo’n proces zie ik regelmatig om mij heen. Niet dat de tafels bij mij door de lucht vliegen, maar wel dat energie tussen mensen gaat stromen en dat synergie ontstaat.
Als partner bij K+V spreek ik jaarlijks meer dan 300 sollicitanten voor de vacatures die ik invul. Met behulp van de filosofie van het Contributisme probeer ik jullie mee te nemen hoe ik een sollicitatiegesprek ervaar.
Ontstaan van wederzijds contact
Stel je zit in een sollicitatiegesprek samen met mij aan tafel. Je beantwoordt niet alleen mijn vragen, maar neemt ook de moeite een dialoog aan te gaan. Jouw vraagstelling richt je niet op het etaleren van je eigen kwalificaties, maar je toont daadwerkelijk je betrokkenheid in de situatie. Door te tonen wie je bent en door oprecht belangstellend te zijn, kan een wederzijds contact ontstaan, waardoor de essentie naar boven komt. De energie gaat dan stromen. Je voelt het overal en wordt geïnspireerd en meegenomen.
Niet vragen, maar geven
Als je dat bij mij voor elkaar krijgt, weet ik zeker dat je later in het sollicitatieproces de anderen ook gaat inspireren. Je hebt laten zien dat je werkelijk in staat bent een bijdrage te leveren aan anderen. Je vraagt niet om een baan, maar levert jouw bijdrage, vanwege oprechte interesse. Je hebt de wil te helpen en de kunst jezelf te durven tonen. Met andere woorden: Je vraagt niet, je geeft. Je zendt niet, je stemt af. Het mooie is dat je gesprekpartner geïnteresseerd raakt en zelfs wordt geïnspireerd door jou. Hij/zij geeft graag de baan aan jou; dat is dan weer zijn/haar bijdrage…
Op de lange termijn succesvol
Betrek dit eens op jezelf. Ben jij in staat jouw bijdrage te leveren om de ander te laten schitteren, of te helpen met het vinden van de juiste weg? Dan toon je dat jouw eigen opbrengst niet op de eerste plaats staat. Je bent gericht op wat je bijdraagt in plaats van wat het jou oplevert. Ik ben ervan overtuigd dat deze houding op de langere termijn zijn vruchten afwerpt.
Contributisme: andere grondhouding
Mijn overtuiging is gebaseerd op het Contributisme; een filosofie die als vertrekpunt heeft “Wat draagt het bij?” in plaats van “Wat levert het op?”. Trek je dat door naar alle facetten van het bestaan, dus ook naar onze omgang met anderen, dan kun je succesvolle antwoorden en oplossingen vinden voor de problematiek waarin de wereld steeds verder lijkt te verstikken.
Frank Snethlage is partner en adviseur van K+V; het interim- en werving & selectiebureau voor levende organisaties en werkende kandidaten in zorg, overheid, onderwijs en management.
